踏莎行（樱桃词）

踏莎行（樱桃词）原文：

诗一开始，就展现了一幅“渔舟逐水”的生动画面：远山近水，红树青溪，一叶渔舟，在夹岸的桃花林中悠悠行进。诗人用艳丽的色调，绘出了一派大好春光，为渔人“坐看红树”、“行尽青溪”作了铺陈。这里，绚烂的景色和盎然的意兴融成一片优美的诗的境界，而事件的开端也蕴含其中了。散文中所必不可少的交代：“晋太元中，武陵人捕鱼为业，缘溪行，忘路之远近……”在诗中都成了酿“酒”的原材料，化为言外意、画外音，让读者自己去想象、去体会了。在画面与画面之间，诗人巧妙地用一些概括性、过渡性的描叙，来牵引连结，并提供线索，引导着读者的想象，循着情节的发展向前推进。“山口”、“山开”两句，便起到了这样的作用。它通过概括描叙，使读者想象到渔人弃舟登岸、进入幽曲的山口蹑足潜行，到眼前豁然开朗、发现桃源的经过。这样，读者的想象便跟着进入了桃源，被自然地引向下一幅画面。这时，桃源的全景呈现在人们面前了：远处高大的树木像是攒聚在蓝天白云里，近处满眼则是遍生于千家的繁花、茂竹。这两句，由远及近，云、树、花、竹，相映成趣，美不胜收。画面中，透出了和平、恬静的气氛和欣欣向荣的生机，让读者驰骋想象，去领悟、去意会，去思而得之，而所谓诗的韵致、“酒”的醇味，也就蕴含其中了。接着，读者又可以想象到，渔人一步步进入这幅图画，开始见到了其中的人物。“樵客初传汉姓名，居人未改秦衣服。”写出了桃源中人发现外来客的惊奇和渔人乍见“居(...)
父亲母亲，我是人。孩儿也，你为甚么在这里出家？父亲母亲不知，自从离了家来，被陈虎那厮推在黄河卫。多亏了打鱼船救了我性命，因此上就在这里舍俗出家。今日认着了孩儿，兀的不欢喜杀我也，来到此间，正是金沙院了。进院去追荐我亡夫张孝友咱。兀的不是公公婆婆？兀的不是李玉娥媳妇儿？哎哟！媳妇儿也。阿弥陀佛！这个是谁？这便是媳妇儿。我那大嫂也。媳妇儿，你这十八年在那里来？婆婆，被陈虎那贼，拐带将这里来。你那孩儿回家了么？他如今拿陈虎那贼去，这早晚敢待来也。我陈虎，来到这窝弓峪里。怎么那眼皮儿连不连的只是跳？也不知是跳财，(...)
那老子陷身在虎狼穴，将夫差仇恨雪，进西施谋计拙。若不早去些，乌喙意
苏武字子卿，年轻时凭着父亲的职位，兄弟三人都做了皇帝的侍从，并逐渐被提升为掌管皇帝鞍马鹰犬射猎工具的官。当时汉朝廷不断讨伐匈奴，多次互派使节彼此暗中侦察。匈奴扣留了汉使节郭吉、路充国等前后十余批人。匈奴使节前来，汉朝庭也扣留他们以相抵。 公元前100年，且鞮刚刚立为单于，唯恐受到汉的袭击，于是说：“汉皇帝，是我的长辈。”全部送还了汉廷使节路充国等人。汉武帝赞许他这种通晓情理的做法，于是派遣苏武以中郎将的身份出使，持旄节护送扣留在汉的匈奴使者回国，顺便送给单于很丰厚的礼物，以答谢他的好意。　　苏武同副中郎将张胜以及临时委派的使臣属官常惠等，加上招募来的士卒、侦察人员百多人一同前往。到了匈奴那里，摆列财物赠给单于。单于越发傲慢，不是汉所期望的那样。单于正要派使者护送苏武等人归汉，适逢缑王与长水人虞常等人在匈奴内部谋反。缑王是昆邪王姐姐的儿子，与昆邪王一起降汉，后来又跟随浞野侯赵破奴重新陷胡地，在卫律统率的那些投降者中，暗中共同策划绑架单于的母亲阏氏归汉。正好碰上苏武等人到匈奴。虞常在汉的时候，一向与副使张胜有交往，私下拜访张胜，说：“听说汉天子很怨恨卫律，我虞常能为汉廷埋伏弩弓将他射(...)
象征意象，一诗多解。《风雨》的诗旨，今人或主“夫妻重逢”，或主“喜见情人”；联系诗境，前说更合情理。然而，汉代经生的“乱世思君”说，却在后世产生了积极的影响。《毛诗序》曰：“《风雨》，思君子也。乱世则思君子不改其度焉。”郑笺申发之曰：“兴者，喻君子虽居乱世，不变改其节度。……鸡不为如晦而止不鸣。”这样，“风雨”便象征乱世，“鸡鸣”便象征君子不改其度，“君子”则由“夫君”之君变成为德高节贞之君子了。这虽属附会，却也有其文本依据。因为，“君子”，在《诗经》时代，可施诸可敬、可爱、可亲之人，含义不定。因此，把赋体的白描意象理解为比体的象征意象，就可能生发“乱世思君”的联想；而把“风雨如晦”的自然之景，理解为险恶的人生处境或动荡的社会环境，也符合审美规律。故后世许多士人君子，常以虽处“风雨如晦”之境，仍要“鸡鸣不已”自励。南朝梁简文帝《幽絷题壁自序》云：“梁正士兰陵萧纲，立身行己，终始如一。风雨如晦，鸡鸣不已。”郭沫若创作于五四运动退潮期的《星空·归来》中也写道：“游子归(...)
嫂嫂，你是必看哥哥面上，休打这孩儿者。有你，我便不敢打，两次三番聒气。你去。我关上这门，打这小弟子孩儿。这妇人推出我来，关上门。我待去了，出不的这口恶气。街坊邻舍听者：劝君休要求娼妓，便是丧门逢太岁。送的他人离财散家业破，郑孔目便是傍州例。这妇人生的通草般身躯，灯心样手脚。闲骑蝴蝶傍花枝，被风吹在妆梳阁。蜘蛛网内打筋斗，鹅毛船上邀朋友。海马儿驮行，藉丝儿牵走。有时蘸水在秤头秤，定盘星上何曾有？这妇人搽的青处青，紫处紫，白处白，黑处黑，恰便似成精的(...)
原因在于主人以忠贞热烈的感情激发的想象和这种想象的感染力。词中的想象多样而新奇。主人公一连想到六种自然景物和非现实现象。青山、水面、黄河、参辰、北斗、日头，这些是习见的，并不奇。但经浪漫主义的想象之后，立刻变得引人入胜了。这些奇想反复表达了主人公的愿望，使人感到分明有一种“理”在：真正的爱情不一定是已经长久不分的，而是希望天长地久的。如果没有这种希望，整日厮守也徒然，有这种希望，即使天涯海角甚至人间天上的分离也美满。在主人公的眼中，爱情与山河同在，与日月共存。夸张地强调了爱情永固，但又不觉得过分，读者只为主人公崇高的感情而激动。相形之下，那些不严肃的爱情观是多么暗淡、空虚和渺小。由羡慕进而想到主人公如此之情是怎样产生的。
忙拈鹊画弓，急取雕翎箭，端直了燕尾鹓，搭上虎筋弦，秋月弓圆，箭发如飞电，觑高低无侧偏，正中宾鸿，落在蒹葭不见。
济水有清源，桂树多芳根。
云谁之思？美孟庸矣。

踏莎行（樱桃词）拼音解读：

shī yī kāi shǐ ，jiù zhǎn xiàn le yī fú “yú zhōu zhú shuǐ ”de shēng dòng huà miàn ：yuǎn shān jìn shuǐ ，hóng shù qīng xī ，yī yè yú zhōu ，zài jiá àn de táo huā lín zhōng yōu yōu háng jìn 。shī rén yòng yàn lì de sè diào ，huì chū le yī pài dà hǎo chūn guāng ，wéi yú rén “zuò kàn hóng shù ”、“háng jìn qīng xī ”zuò le pù chén 。zhè lǐ ，xuàn làn de jǐng sè hé àng rán de yì xìng róng chéng yī piàn yōu měi de shī de jìng jiè ，ér shì jiàn de kāi duān yě yùn hán qí zhōng le 。sàn wén zhōng suǒ bì bú kě shǎo de jiāo dài ：“jìn tài yuán zhōng ，wǔ líng rén bǔ yú wéi yè ，yuán xī háng ，wàng lù zhī yuǎn jìn ……”zài shī zhōng dōu chéng le niàng “jiǔ ”de yuán cái liào ，huà wéi yán wài yì 、huà wài yīn ，ràng dú zhě zì jǐ qù xiǎng xiàng 、qù tǐ huì le 。zài huà miàn yǔ huà miàn zhī jiān ，shī rén qiǎo miào dì yòng yī xiē gài kuò xìng 、guò dù xìng de miáo xù ，lái qiān yǐn lián jié ，bìng tí gòng xiàn suǒ ，yǐn dǎo zhe dú zhě de xiǎng xiàng ，xún zhe qíng jiē de fā zhǎn xiàng qián tuī jìn 。“shān kǒu ”、“shān kāi ”liǎng jù ，biàn qǐ dào le zhè yàng de zuò yòng 。tā tōng guò gài kuò miáo xù ，shǐ dú zhě xiǎng xiàng dào yú rén qì zhōu dēng àn 、jìn rù yōu qǔ de shān kǒu niè zú qián háng ，dào yǎn qián huō rán kāi lǎng 、fā xiàn táo yuán de jīng guò 。zhè yàng ，dú zhě de xiǎng xiàng biàn gēn zhe jìn rù le táo yuán ，bèi zì rán dì yǐn xiàng xià yī fú huà miàn 。zhè shí ，táo yuán de quán jǐng chéng xiàn zài rén men miàn qián le ：yuǎn chù gāo dà de shù mù xiàng shì zǎn jù zài lán tiān bái yún lǐ ，jìn chù mǎn yǎn zé shì biàn shēng yú qiān jiā de fán huā 、mào zhú 。zhè liǎng jù ，yóu yuǎn jí jìn ，yún 、shù 、huā 、zhú ，xiàng yìng chéng qù ，měi bú shèng shōu 。huà miàn zhōng ，tòu chū le hé píng 、tián jìng de qì fēn hé xīn xīn xiàng róng de shēng jī ，ràng dú zhě chí chěng xiǎng xiàng ，qù lǐng wù 、qù yì huì ，qù sī ér dé zhī ，ér suǒ wèi shī de yùn zhì 、“jiǔ ”de chún wèi ，yě jiù yùn hán qí zhōng le 。jiē zhe ，dú zhě yòu kě yǐ xiǎng xiàng dào ，yú rén yī bù bù jìn rù zhè fú tú huà ，kāi shǐ jiàn dào le qí zhōng de rén wù 。“qiáo kè chū chuán hàn xìng míng ，jū rén wèi gǎi qín yī fú 。”xiě chū le táo yuán zhōng rén fā xiàn wài lái kè de jīng qí hé yú rén zhà jiàn “jū (...)
fù qīn mǔ qīn ，wǒ shì rén 。hái ér yě ，nǐ wéi shèn me zài zhè lǐ chū jiā ？fù qīn mǔ qīn bú zhī ，zì cóng lí le jiā lái ，bèi chén hǔ nà sī tuī zài huáng hé wèi 。duō kuī le dǎ yú chuán jiù le wǒ xìng mìng ，yīn cǐ shàng jiù zài zhè lǐ shě sú chū jiā 。jīn rì rèn zhe le hái ér ，wū de bú huān xǐ shā wǒ yě ，lái dào cǐ jiān ，zhèng shì jīn shā yuàn le 。jìn yuàn qù zhuī jiàn wǒ wáng fū zhāng xiào yǒu zán 。wū de bú shì gōng gōng pó pó ？wū de bú shì lǐ yù é xí fù ér ？āi yō ！xí fù ér yě 。ā mí tuó fó ！zhè gè shì shuí ？zhè biàn shì xí fù ér 。wǒ nà dà sǎo yě 。xí fù ér ，nǐ zhè shí bā nián zài nà lǐ lái ？pó pó ，bèi chén hǔ nà zéi ，guǎi dài jiāng zhè lǐ lái 。nǐ nà hái ér huí jiā le me ？tā rú jīn ná chén hǔ nà zéi qù ，zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。wǒ chén hǔ ，lái dào zhè wō gōng yù lǐ 。zěn me nà yǎn pí ér lián bú lián de zhī shì tiào ？yě bú zhī shì tiào cái ，(...)
nà lǎo zǐ xiàn shēn zài hǔ láng xué ，jiāng fū chà chóu hèn xuě ，jìn xī shī móu jì zhuō 。ruò bú zǎo qù xiē ，wū huì yì
sū wǔ zì zǐ qīng ，nián qīng shí píng zhe fù qīn de zhí wèi ，xiōng dì sān rén dōu zuò le huáng dì de shì cóng ，bìng zhú jiàn bèi tí shēng wéi zhǎng guǎn huáng dì ān mǎ yīng quǎn shè liè gōng jù de guān 。dāng shí hàn cháo tíng bú duàn tǎo fá xiōng nú ，duō cì hù pài shǐ jiē bǐ cǐ àn zhōng zhēn chá 。xiōng nú kòu liú le hàn shǐ jiē guō jí 、lù chōng guó děng qián hòu shí yú pī rén 。xiōng nú shǐ jiē qián lái ，hàn cháo tíng yě kòu liú tā men yǐ xiàng dǐ 。 gōng yuán qián 100nián ，qiě dī gāng gāng lì wéi dān yú ，wéi kǒng shòu dào hàn de xí jī ，yú shì shuō ：“hàn huáng dì ，shì wǒ de zhǎng bèi 。”quán bù sòng hái le hàn tíng shǐ jiē lù chōng guó děng rén 。hàn wǔ dì zàn xǔ tā zhè zhǒng tōng xiǎo qíng lǐ de zuò fǎ ，yú shì pài qiǎn sū wǔ yǐ zhōng láng jiāng de shēn fèn chū shǐ ，chí máo jiē hù sòng kòu liú zài hàn de xiōng nú shǐ zhě huí guó ，shùn biàn sòng gěi dān yú hěn fēng hòu de lǐ wù ，yǐ dá xiè tā de hǎo yì 。　　sū wǔ tóng fù zhōng láng jiāng zhāng shèng yǐ jí lín shí wěi pài de shǐ chén shǔ guān cháng huì děng ，jiā shàng zhāo mù lái de shì zú 、zhēn chá rén yuán bǎi duō rén yī tóng qián wǎng 。dào le xiōng nú nà lǐ ，bǎi liè cái wù zèng gěi dān yú 。dān yú yuè fā ào màn ，bú shì hàn suǒ qī wàng de nà yàng 。dān yú zhèng yào pài shǐ zhě hù sòng sū wǔ děng rén guī hàn ，shì féng gōu wáng yǔ zhǎng shuǐ rén yú cháng děng rén zài xiōng nú nèi bù móu fǎn 。gōu wáng shì kūn xié wáng jiě jiě de ér zǐ ，yǔ kūn xié wáng yī qǐ jiàng hàn ，hòu lái yòu gēn suí zhuó yě hóu zhào pò nú zhòng xīn xiàn hú dì ，zài wèi lǜ tǒng lǜ de nà xiē tóu jiàng zhě zhōng ，àn zhōng gòng tóng cè huá bǎng jià dān yú de mǔ qīn è shì guī hàn 。zhèng hǎo pèng shàng sū wǔ děng rén dào xiōng nú 。yú cháng zài hàn de shí hòu ，yī xiàng yǔ fù shǐ zhāng shèng yǒu jiāo wǎng ，sī xià bài fǎng zhāng shèng ，shuō ：“tīng shuō hàn tiān zǐ hěn yuàn hèn wèi lǜ ，wǒ yú cháng néng wéi hàn tíng mái fú nǔ gōng jiāng tā shè (...)
xiàng zhēng yì xiàng ，yī shī duō jiě 。《fēng yǔ 》de shī zhǐ ，jīn rén huò zhǔ “fū qī zhòng féng ”，huò zhǔ “xǐ jiàn qíng rén ”；lián xì shī jìng ，qián shuō gèng hé qíng lǐ 。rán ér ，hàn dài jīng shēng de “luàn shì sī jun1 ”shuō ，què zài hòu shì chǎn shēng le jī jí de yǐng xiǎng 。《máo shī xù 》yuē ：“《fēng yǔ 》，sī jun1 zǐ yě 。luàn shì zé sī jun1 zǐ bú gǎi qí dù yān 。”zhèng jiān shēn fā zhī yuē ：“xìng zhě ，yù jun1 zǐ suī jū luàn shì ，bú biàn gǎi qí jiē dù 。……jī bú wéi rú huì ér zhǐ bú míng 。”zhè yàng ，“fēng yǔ ”biàn xiàng zhēng luàn shì ，“jī míng ”biàn xiàng zhēng jun1 zǐ bú gǎi qí dù ，“jun1 zǐ ”zé yóu “fū jun1 ”zhī jun1 biàn chéng wéi dé gāo jiē zhēn zhī jun1 zǐ le 。zhè suī shǔ fù huì ，què yě yǒu qí wén běn yī jù 。yīn wéi ，“jun1 zǐ ”，zài 《shī jīng 》shí dài ，kě shī zhū kě jìng 、kě ài 、kě qīn zhī rén ，hán yì bú dìng 。yīn cǐ ，bǎ fù tǐ de bái miáo yì xiàng lǐ jiě wéi bǐ tǐ de xiàng zhēng yì xiàng ，jiù kě néng shēng fā “luàn shì sī jun1 ”de lián xiǎng ；ér bǎ “fēng yǔ rú huì ”de zì rán zhī jǐng ，lǐ jiě wéi xiǎn è de rén shēng chù jìng huò dòng dàng de shè huì huán jìng ，yě fú hé shěn měi guī lǜ 。gù hòu shì xǔ duō shì rén jun1 zǐ ，cháng yǐ suī chù “fēng yǔ rú huì ”zhī jìng ，réng yào “jī míng bú yǐ ”zì lì 。nán cháo liáng jiǎn wén dì 《yōu zhí tí bì zì xù 》yún ：“liáng zhèng shì lán líng xiāo gāng ，lì shēn háng jǐ ，zhōng shǐ rú yī 。fēng yǔ rú huì ，jī míng bú yǐ 。”guō mò ruò chuàng zuò yú wǔ sì yùn dòng tuì cháo qī de 《xīng kōng ·guī lái 》zhōng yě xiě dào ：“yóu zǐ guī (...)
sǎo sǎo ，nǐ shì bì kàn gē gē miàn shàng ，xiū dǎ zhè hái ér zhě 。yǒu nǐ ，wǒ biàn bú gǎn dǎ ，liǎng cì sān fān guō qì 。nǐ qù 。wǒ guān shàng zhè mén ，dǎ zhè xiǎo dì zǐ hái ér 。zhè fù rén tuī chū wǒ lái ，guān shàng mén 。wǒ dài qù le ，chū bú de zhè kǒu è qì 。jiē fāng lín shě tīng zhě ：quàn jun1 xiū yào qiú chāng jì ，biàn shì sàng mén féng tài suì 。sòng de tā rén lí cái sàn jiā yè pò ，zhèng kǒng mù biàn shì bàng zhōu lì 。zhè fù rén shēng de tōng cǎo bān shēn qū ，dēng xīn yàng shǒu jiǎo 。xián qí hú dié bàng huā zhī ，bèi fēng chuī zài zhuāng shū gé 。zhī zhū wǎng nèi dǎ jīn dòu ，é máo chuán shàng yāo péng yǒu 。hǎi mǎ ér tuó háng ，jiè sī ér qiān zǒu 。yǒu shí zhàn shuǐ zài chèng tóu chèng ，dìng pán xīng shàng hé céng yǒu ？zhè fù rén chá de qīng chù qīng ，zǐ chù zǐ ，bái chù bái ，hēi chù hēi ，qià biàn sì chéng jīng de (...)
yuán yīn zài yú zhǔ rén yǐ zhōng zhēn rè liè de gǎn qíng jī fā de xiǎng xiàng hé zhè zhǒng xiǎng xiàng de gǎn rǎn lì 。cí zhōng de xiǎng xiàng duō yàng ér xīn qí 。zhǔ rén gōng yī lián xiǎng dào liù zhǒng zì rán jǐng wù hé fēi xiàn shí xiàn xiàng 。qīng shān 、shuǐ miàn 、huáng hé 、cān chén 、běi dòu 、rì tóu ，zhè xiē shì xí jiàn de ，bìng bú qí 。dàn jīng làng màn zhǔ yì de xiǎng xiàng zhī hòu ，lì kè biàn dé yǐn rén rù shèng le 。zhè xiē qí xiǎng fǎn fù biǎo dá le zhǔ rén gōng de yuàn wàng ，shǐ rén gǎn dào fèn míng yǒu yī zhǒng “lǐ ”zài ：zhēn zhèng de ài qíng bú yī dìng shì yǐ jīng zhǎng jiǔ bú fèn de ，ér shì xī wàng tiān zhǎng dì jiǔ de 。rú guǒ méi yǒu zhè zhǒng xī wàng ，zhěng rì sī shǒu yě tú rán ，yǒu zhè zhǒng xī wàng ，jí shǐ tiān yá hǎi jiǎo shèn zhì rén jiān tiān shàng de fèn lí yě měi mǎn 。zài zhǔ rén gōng de yǎn zhōng ，ài qíng yǔ shān hé tóng zài ，yǔ rì yuè gòng cún 。kuā zhāng dì qiáng diào le ài qíng yǒng gù ，dàn yòu bú jiào dé guò fèn ，dú zhě zhī wéi zhǔ rén gōng chóng gāo de gǎn qíng ér jī dòng 。xiàng xíng zhī xià ，nà xiē bú yán sù de ài qíng guān shì duō me àn dàn 、kōng xū hé miǎo xiǎo 。yóu xiàn mù jìn ér xiǎng dào zhǔ rén gōng rú cǐ zhī qíng shì zěn yàng chǎn shēng de 。
máng niān què huà gōng ，jí qǔ diāo líng jiàn ，duān zhí le yàn wěi yuān ，dā shàng hǔ jīn xián ，qiū yuè gōng yuán ，jiàn fā rú fēi diàn ，qù gāo dī wú cè piān ，zhèng zhōng bīn hóng ，luò zài jiān jiā bú jiàn 。
jì shuǐ yǒu qīng yuán ，guì shù duō fāng gēn 。
yún shuí zhī sī ？měi mèng yōng yǐ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

云谁之思？美孟庸矣。
在回晋国前，吕省认为内乱未定，另外还有其他公子在外，必须依靠强国的辅助，才能确保无虞。离晋国最近的强国就是秦，于是夷吾派郤芮前往恳求，还应许以焦、瑕二城答谢。秦穆公答应了并立即出兵护送，正遇齐桓公也派出隰朋率军来安定晋国，因申生之母是齐女，桓公是诸侯霸主，此次也是尽舅家的情义。齐秦共扶晋惠公上台。但是晋惠公继位后却杀了里克、邳郑，又反悔了当初的许诺，拒绝曾答应划出的土地，开始和秦国交恶。晋国后来遭遇大灾，百里傒等力劝秦穆公不计前嫌，给予了赈济，使晋国(...)

相关赏析

在回晋国前，吕省认为内乱未定，另外还有其他公子在外，必须依靠强国的辅助，才能确保无虞。离晋国最近的强国就是秦，于是夷吾派郤芮前往恳求，还应许以焦、瑕二城答谢。秦穆公答应了并立即出兵护送，正遇齐桓公也派出隰朋率军来安定晋国，因申生之母是齐女，桓公是诸侯霸主，此次也是尽舅家的情义。齐秦共扶晋惠公上台。但是晋惠公继位后却杀了里克、邳郑，又反悔了当初的许诺，拒绝曾答应划出的土地，开始和秦国交恶。晋国后来遭遇大灾，百里傒等力劝秦穆公不计前嫌，给予了赈济，使晋国(...)
词的下片写他对秦观的沉痛悼念。“洒泪谁能会”表明自己的哀苦心情没有人能够领会，其实他的哀苦心情是不难领会的，他是悼念秦观，实际上也是自悲自悼。秦观已死，坟有宿草，而他仍奔赴贬所途中，岂能久生！他追和秦词的次年亦即崇宁四年九月三十日，果然死宜州。“醉卧藤阴(...)
【】 永州的山野出产一种奇异的蛇，黑色的皮上有白色的花纹。 它碰到草木，草木都要死掉。如果咬人，没有医治的办法。然而摘到以后将它风干，作成药品，可以治好麻风、肢体僵血、瘘、疠等恶疮，消除坏死的肌肉，杀死人体内的寄生虫。起初，太医用皇帝的命令去收集这种毒蛇，每年征收两次。招募能捕到这种毒蛇的人，拿蛇抵他的赋税。永州的百姓都争着去干这件事。 有个姓蒋的，独自取得捕蛇免赋的好处已经三代了。我问他，他却说：“我爷爷死在捕蛇这件事上，我父亲死在捕蛇这件事上，现在我接手干这事十二年，也有好几次险些死去了。”言语之问脸色好象很忧伤，我很同情他，并且说：“你怨恨这种事吗?我打算告诉主管这事的人，变换你的差役，恢复你的赋税，你认为惩么样?”蒋氏更加忧伤，眼泪汪汪地说：“您想可怜我，让我能活下去吗?可是我干这种差事的不幸，还比不上恢复我的赋税的不幸呢!假若过去我不千干这种差事，那我早就困苦不堪了。自从我们家祖孙三代定居在这个地方，到现在已经六十年了。而乡邻们的生活一天比一天窘迫。用尽他们田地里的出产，花完他们家庭里的全部收入，哭号着四处迁徙，由于饥渴倒死在地上。人们受着狂风暴雨和严寒酷暑的摧残，呼吸着瘟疫的毒气，常常是死者一个压着一个。当年和我祖父住在一起的，现在这些人家十户当中难得有一户了。和我父亲住在一起的，现在十户当中难得有两三户(...)
那老子陷身在虎狼穴，将夫差仇恨雪，进西施谋计拙。若不早去些，乌喙意

作者介绍

申涵煜 （1628—1694）直隶永年人，字观仲，号鹤盟。申涵光弟。工画善书，写兰竹仿赵子固。有《江航草》、《敏求集》等。